Hoe het mij lukt shit niet mijn leven te laten beïnvloeden:

 Wat ik zie gebeuren in de gesprekken die ik heb, is dat bedrijven on hold worden gezet zodra shit de agenda van mijn klanten in komt lopen. 

De zin om te helpen is net zo groot als de zin om het knopje van de satisfyer in te drukken.

 Direct wordt shit op nummer 1 gezet. Degene die shit ervaart op 2. En de rest hobbelt er achteraan. Gezin. Mijn klant. Ergens onderaan bungelt dan het bedrijf. Maar hallo, als je Calvé pindakaas op je boterham wil eten in plaats van de smakeloze kleffe zooi van een huismerk, dan zul je moeten blijven ondernemen. Of je bedrijf zo inrichten dat je zonder dat jij er bent geld verdient. De meeste van mijn klanten hebben dat nog niet voor elkaar. 

 Vorige week waren mijn man en ik op stedentrip. De avond voor we vertrokken hebben we gekeken hoe de wind waait. Waar hebben we zin in? Hoe lang willen we rijden? Dat kan hé. Onze jongens zijn op een leeftijd dat ze kunnen appen hoe de wasmachine werkt. Dat weten ze minder goed dan waar bier verkrijgbaar is. En voor huisdieren hoeven we ook niet meer thuis te blijven. De huisstofmijt wordt automatisch gevoerd. 

 Al op dag 2 van onze reis kregen we telefoon. De boodschap in dat gesprek was niet goed. 

Ervoor naar huis hoefde ook niet. Het was wel een boodschap die de toekomst van een van de jongens drastisch doet veranderen.

Op zo’n moment kunnen mijn klanten twee dingen besluiten:

1. Ze leggen alles opzij. Gaan naar huis;
2. Ze gaan door met vakantie vieren. Doen dat met een rotgevoel. Waardoor vakantie er al op zit nog voor ze naar huis gaan.
3. Er is een derde optie. Ze doen beide. Vieren nog even vakantie. Gaan eerder naar huis. 

Er zit niks tussen terwijl dat wel kan. 

Dat betekent doorvoelen, terug naar de feiten, daar vandaan handelen. 

Wat mijn klanten doen, is helemaal IN de situatie gaan. Direct handelen. Niet nadenken.

Jij waarschijnlijk ook. Je leest niet voor niets dit blog.

Terwijl uitzoomen de enige juiste weg is. 

1. Wat is hier aan de hand?
2. Kan ik hier nu nog iets aan doen?
3. Met wie heb ik dan te spreken?
4. Wat doet dit met mij en is die gedachte waar? 
5. Moet dat wat ik wil doen allemaal NU?
6. En zo ja, moet IK dat NU doen of is er ook iemand anders die dat kan doen?

Helpend hierbij is dat je letterlijk UIT de situatie gaat. 

Wandelen. Fietsen. Naar de bioscoop. Boodschappen doen. Nee niet emotieshoppen.

Iets waarmee je je gedachten kan structureren. Kan voelen waar je zelf wordt geraakt door de situatie en wat dat over jou zegt. Even kan slikken en weer doorgaan. ???? 

Want: hoe wil JIJ dat het gaat? hoe wil JIJ je voelen?

 In de situatie waarin wij zaten, konden we niks anders dan bellen. 

Let op: op tijdstippen dat het ons uitkwam. 

We zijn niet voor niets op vakantie. Willen niet voor jan en alleman beschikbaar zijn. Ook niet als we niet op vakantie zijn. Ik bepaal hoe mijn agenda gaat. Niemand anders.

De derde partij heeft zich aangepast aan ons. Wij niet aan hun. Zijn wij heel strikt in.

Andersom had het onze tijd gekost die we ook op een terras hadden kunnen besteden. Trap ik niet in. (Terrassen in Gent, woehoooooooo wat een stad! Aanrader!)

Communicatie is altijd the key:

In elke situatie waarin het leven mijn agenda door wil kruisen, zeg ik:

‘Ik kan je helpen, niet nu. Vraag mij wat je van mij wil en ik zeg je of ik dat kan leveren en wanneer. Als ik het niet kan leveren, hoor je dat. Misschien weet ik iemand die het wel kan. Ik heb een fantastisch netwerk opgebouwd’.

Met deze communicatie geef ik mezelf tijd om tot woord te komen.

Een voorbeeld:

Ooit vroeg iemand mij hulp dat ik met een paar weken testen best had kunnen leveren. Ik wilde het niet. 

Een hele week koken. Koken is niet zo’n probleem. Geef mij een recept en ik maak het. 

Koken en daarbij rekening houden met 1001 allergiën nee. Dat moet je mij niet vragen. Eén a twee combinaties van allergiën gaat nog. Zoveel niet.

Toch ben ik de uitdaging aangegaan. Ik zei: ik kan dat niet zelf. Laat mij mijn netwerk raadplegen. Ik kom voor woensdag bij je terug. Met misschien een oplossing.’

Ik heb toen voor een klein budget iemand gevraagd te koken en het eten te laten bezorgen. Win-win.

Adem in, adem uit, als het leven je agenda wil doorkruisen. 

Het maakt zichtbaar hoe je je bedrijf hebt ingericht. En waar het er nog aan schort.

Het maakt zichtbaar hoe je er bij zit. Wat daaraan anders mag. 

Het maakt zicht- en voelbaar hoe je over grenzen laat gaan en gaat. Want wie neemt jouw werk over, thuis en in jouw bedrijf? Niemand hé………..

Pak die ontwikkel kans. 

Leer de les, implementeer en ga door.

Repeat.

Maar please zet je zelf en je bedrijf niet on hold. Is nergens voor nodig.