Meer gedaan krijgen door je voorwaardelijkheden er af te halen

Het is 2 november 2022. Ik ben aanwezig bij het tweedaagse event van Veronique Prins. 

Ik zie daar iemand op het podium staan en denk: ik hoor daar ook. 

Als ik zoiets voel, dan maakt het mij niks meer uit hoe ik daar kom. Ik ga gewoon. 

Nog dezelfde avond regel ik een locatie. Die het uiteindelijk niet is geworden. 

Ik app mijn VA dat ze alles in gang kan zetten. Ik vraag een copywriter mijn tekst te doen en klaar. 

De dag erna deel ik met de zaal dat ik de avond ervoor de locatie heb gemaild. Dat ik de datum weet. En zo nog wat zaken. 

Waarop Veronique vraagt:

Klopt het dat je nu alle voorwaardelijkheden er af heb gehaald?

Ik ga weer no matter what. Het gevoel dat ik zo heb gemist.

Omdat ik simpelweg mijn doelen niet groot genoeg stelde. Ik ging niet op pad. 

 

Maar wat wordt nou bedoeld met ‘voorwaardelijkheden’?

Mijn grootse voorwaardelijkheid op dat moment, is dat ik mij 100% fit wil voelen voor ik dat podium opga. Ik ben vier jaar ziekgeweest. Waarbij ik een angst ontwikkelde voor dingen doen die ver buiten mijn comfortzone gaan. Letterlijk weer plek nemen in het leven. Ik ben bang nog een orgaan te verliezen.

Een tweede voorwaardelijkheid was dat ik vond dat ik pas het podium kon betreden als ik op zijn minst een keer de 100.000 euro had aangetikt. 

Wat je met voorwaardelijkheden doet, is het jezelf opleggen van straf. 

Je zet jezelf in de wacht. 

Deze ken je:

Als dat, dan

Als ik weer kan sporten, dan

Als we verhuisd zijn, dan

De ‘wat als’ is de grootste belediging naar het leven. Jouw leven. 

Ik wist dat ik had te gaan. Het enige dat ik totaal niet door had, is

 

DAT DE DOELEN DIE IK STELDE UIT PURE ANGST OM WEER EEN ORGAAN TE VERLIEZEN, VEEL TE KLEIN WAREN.

Ik kwam niet op gang voor 100.000 euro. Ik ben heel veel meer waard. 

Dus ging ik testen. Wat is voor mij het break even point waarop ik wel ga lopen? Ik hoef dat bedrag niet te halen. Ik moet wel de zin voelen om te starten. Letterlijk op pad te gaan. En daarbij een doel te voelen die mij bij dat bedrag brengt. 

Dat voelde ik pas bij 300.000. Nog dezelfde avond mailde ik om die reden de locatie. Voor 300.000 euro wil ik wel op pad gaan om een event te organiseren.

Zei ik ja op het samenwerken met Mariette Berbee. 

Was de foto-en videograaf snel geboekt. 

Inmiddels ben ik twee events verder. Is het zaadje voor de derde editie gepland.

Werd ik fitter doordat ik op pad ging. Ik had weer een reden om van die bank af te komen. Zin in het leven. Ga ik weer stappen. Meng ik mij weer onder de mensen.

Door welke voorwaardelijkheid sta jij stil?

Of door welke wat als laat je je steeds terug zetten op een niveau die je niet past. Waarbij je bijvoorbeeld met mensen werkt die je energie kosten?

En voor welk bedrag kom jij in actie?

Wat voor doel past daarbij?

 

Wil je het hieronder met mij delen?