“Vulnerability is not winning or losing; it’s having the courage to show up and be seen when we have no control over the outcome.
Ik ben zo’n groot fan van Brene Brown. Ik vind haar boeken fantastisch!
Bij deze quote van haar denk ik aan alle dappere vrouwen die op social media hun proces delen. Oa over het los moeten laten van hoe het had kunnen zijn en hoe het nu is. En wat ze daarbij onderweg tegenkomen.
Zij zijn de toekomstige inspirators. Hebben ze zelf vaak niet eens door. Ik had dat in ieder geval niet door toen ik begon met delen.
Wat mij betreft gaan deze vrouwen nog iets scherper delen over wat ze ervaren. Het is vaak veel te lief.
Van een van deze dappere vrouwen kreeg ik laatst de vraag:
‘Wen, heb je tijd om naar deze tekst te kijken?
In mijn tekst zit een vergelijking over mijn situatie tov die van iemand anders. En ik denk dat als ik deze tekst plaats, ik andere mensen pijn ga doen. Dat wil ik niet.’
Deze vrouw volg ik nu denk ik een jaar. Van haar weet ik dat zij juist haar visie te delen heeft. Teksten online zetten die juist pijn doen bij de lezer.
Juist zij is een enorme inspiratiebron voor de vele vrouwen die na haar komen. En dat mag best een beetje schuren, zodat mensen gaan nadenken over hoe het anders kan en soms moet.
Om dat te doen, heb je wel moed nodig.
Dat schuren, je mening delen, vertellen hoe het beter kan, kan ruk zijn.
Zonder dat je een pak draagt, een witte jas met stethoscoop of een akte koffer bij je hebt. Je wordt snel als betweter gezien.
Als je al langer mijn nieuwsbrief leest, dan weet je misschien nog dat ik ooit bedreigd ben tot en met mijn brievenbus over de titel van mijn toenmalige live training: rouw je hebt altijd een andere keuze.
Ik sta nog steeds achter die titel. Ik vind de titel geweldig. Echter, mijn timing was ruk. Het heeft mij weken gekost om de bedreigingen niet meer te voelen. Niet achterom te kijken als ik Dribbel uit ging laten. Dat gevoel gun ik niemand.
Tegelijk ook weer wel, want ik heb er zoveel van geleerd:
* Vooral dat ik veel steviger in mijn schoenen te staan had voor ik die titel zou gebruiken. Ik voelde mijn waarde nog helemaal niet. En lezers voelen dat. Lezers zijn net piranha’s. Hou ze iets voor en ze happen.
Die hebben geen rem meer als het gaat om op social media reageren. Dat doen ze dan wel even lekker in privé. Of via de mail en whatsapp. En in mijn situatie de brievenbus. Daar waar niemand het kan meelezen.
* Wat ik er ook van heb geleerd, is dat ik totaal niet hoef te luisteren naar de mensen die bedreigingen uiten. Zij zijn niet mijn klanten. Worden ze waarschijnlijk ook niet.
Om te zeggen waar het op staat en waar het om draait heb je jezelf te organiseren. Geloof krijgen in wat je aan het doen bent.
Ik geloof in jou en jouw ervaring. Ik heb er ook een mening over. Ervaringsdeskundige zijn, is fantastisch. Maar wil je daarmee de wereld veranderen, heb je vooral eerst jezelf aan te kijken. Te spelen met je eigen shit. Zodat je weet wat je kwetsbaar opstellen betekent. Je de tekst niet plaatst om iets te bewijzen. Je de controle niet meer hoeft uit te oefenen over al die reacties die je krijgt. En ze vriendelijk van je af kunt laten glijden. En door.
De dappere vrouw die mij om hulp vroeg, is zichzelf aan het organiseren. Heeft hulp. Is aan het werk. Ik vroeg haar hoe het zou zijn als juist zij de wereld bestormt met dat wat beter of anders kan. Zodat niemand meer buiten gesloten wordt. Deze bevolkingsgroep zicht totaal onafhankelijk kan redden in de maatschappij. Dat klinkt haar toch ook wel lekker in haar oren.
To be continued. Deze vrouw is over twee jaar niet meer weg te denken. Staat ze in alle kranten. Weet ik zeker.
Recente reacties